Zoveel zijn uw persoonlijke data waard: “Facebook zou ons allemaal moeten betalen”
Het is een triggerende redenering, die van rechtenprofessor Tim Wu. “Eigenlijk zou Facebook ons allemaal moeten betalen”, argumenteert hij in The New Yorker. Want wat dat bedrijf van ons krijgt in ruil voor zijn ‘gratis’ dienstverlening is gewoon te veel. “Wanneer miljarden mensen hun data aan een paar bedrijven geven, is dat een reusachtige vermogenstransfer van de massa aan enkelingen.”
Tim Wu, professor aan de Columbia Law School, bouwt zijn redenering voort op die van socioloog Zeynep Tufekci. Zij schreef in een opiniestuk op The New York Times dat ze “een klant wil zijn, geen product”. ‘Mark Zuckerberg, laat mij betalen voor Facebook’, kopte die opinie. In ruil voor haar geld zou Facebook haar een dienst kunnen geven zonder advertenties en zonder privacyschendingen.
Het is niet verrassend, zo schrijft Tim Wu, dat Facebook hoegenaamd niet gereageerd heeft op de opinie van Tufekci. “Eén reden is, denk ik, dat het de [economische] arbitrage zou blootleggen die de kern vormt van Facebooks businessmodel en de belachelijke mate waarin mensen hun persoonlijke data onderwaarderen.”
Wu legt uit dat er sinds het einde van de achttiende eeuw drie grote zakenmodellen zijn in de mediawereld: ofwel verkoop je inhoud (boeken, films, …), ofwel advertenties (Google), ofwel beide (kranten, televisie, …). Maar er is intussen nog vierde bijgekomen: geef je klanten iets in ruil voor hun persoonlijke gegevens. Die gebruik je dan zelf om er effectief geld mee te verdienen.
Je kan er advertenties op verkopen, zoals Facebook ook doet. Maar dat verklaart niet helemaal waarom dat bedrijf nu zoveel waard is. “Eén reden waarom Mark Zuckerberg nu zo rijk is, is dat de beurs ervan uitgaat dat hij op een bepaald moment een nieuwe manier bedenkt om winst te maken met de gegevens die hij opgestapeld heeft over ons.” Met andere woorden: het verzamelen van persoonlijke gegevens is een op termijn bijzonder waardevolle bezigheid.
Zwakke plekken
Volgens Tim Wu profiteren de Zuckerbergs van deze wereld van het waardeverschil tussen de data die ze van u krijgen en de dienst die ze u voorschotelen. “Als we onze boekhouding slim deden, zouden we Facebook vragen om ons te betalen.” Hij citeert in die context Jaron Lanier, virtual reality-pionier en auteur van ‘Who Owns the Future’: “Wanneer miljarden mensen hun data aan een paar bedrijven geven, is dat een reusachtige vermogenstransfer van de massa aan enkelingen.”
Uw persoonlijke gegevens aan bedrijven geven, is overigens niet alleen een financiële verliespost voor u. “Betalen met data is jezelf kwetsbaarder maken voor de buitenwereld”, argumenteert Wu nog. “Hoe meer data je weggeeft, hoe meer jouw wereld commercieel aan jou wordt aangepast. Zij die ervoor willen betalen, zullen je aandacht kunnen trekken en, in bepaalde gevallen, je zwakke plekken kunnen uitbuiten.”
Gratis
Oké, klinkt logisch, maar hoe komt het dan dat we ons allemaal zo laten doen door de Facebooks van deze wereld? Eén woord: ‘gratis’. “Klanten overreageren op ‘gratis'”, weet elk halfbakken marketinggenie. Het voelt niet aan als echt betalen als je je persoonlijke data weggeeft. Die truc past niet alleen Facebook toe. Kijk maar naar de ‘gratis’ Windows 10 die Microsoft u dezer dagen met een tandpastasmile toeschuift. U betaalt ook daar met, jawel, bijzonder veel persoonlijke gegevens.
Het is intussen al een oude internetwijsheid geworden, maar het blijft goed om het in uw oren te knopen: als u er niet voor betaalt, bent u zelf het product.
Bron: www.hln.be
